Από τους πρώτους μήνες της ζωής τους μπορούν να διακρίνουν την αστεία πλευρά της ζωής. Χαμογελούν, γελούν, ξεκαρδίζονται και μας συμπαρασύρουν σε ένα διασκεδαστικό ταξίδι! Σε αυτό το ταξίδι χρησιμοποιήστε το baby swimming σαν “εργαλείο”!

Baby Swimming για μωρά με χιούμορ!

Για ένα μωρό, το γέλιο είναι ένας τρόπος επικοινωνίας, για ένα νήπιο είναι δείγμα σωστής ανάπτυξης. Όχι μόνο βοηθά τα παιδιά να ξεπερνούν ευκολότερα τις «αναποδιές» της καθημερινότητας, αλλά ενισχύει σημαντικά και το ανοσοποιητικό τους σύστημα. Τα κάνει περισσότερο ανθεκτικά στον πόνο και συμβάλει στην κοινωνικοποίησή τους. Το χιούμορ βοηθά και στην ανάπτυξη του λεξιλογίου, στην ικανότητα ανάγνωσης, ενισχύει τη δημοτικότητα και φυσικά «χτίζει» την αυτοεκτίμηση. Το χιούμορ είναι μια συναισθηματική επικοινωνιακή δεξιότητα, μια ικανότητα προσαρμογής στο περιβάλλον. Ως συναισθηματική ικανότητα δηλώνει ένα τρόπο σκέψης και δράσης και ενώνει τη λογική με το συναίσθημα. Είναι ουσιαστικά μια λειτουργία που προϋποθέτει δημιουργία και φαντασία. Το χιούμορ μπορεί να μεταμορφώσει το θυμό σε γέλιο, το φόβο σε τόλμη, τον πόνο σε αποφασιστικότητα, την απόγνωση σε ελπίδα, το πείσμα και τον εγωισμό σε πνεύμα συνεργασίας. Επίσης, ενισχύει την εμπιστοσύνη μας σε άλλους, γιατί ελαχιστοποιεί το φόβο. Τέλος, αλλάζει την εγκεφαλική δραστηριότητα, αναπτύσσει τη διάθεση για δράση, καθώς γεννά θετικά συναισθήματα.

Έχουν και τα μωρά χιούμορ;

Η αίσθηση του χιούμορ αρχίζει να αναπτύσσεται από τη βρεφική ηλικία, από τον 4^ο-5^ο μήνα, οπότε το βρέφος αρχίζει να αντιδρά σε συγκεκριμένα ερεθίσματα, όπως οι γκριμάτσες και το γέλιο. Όταν η μαμά παίρνει πάνω από την κούνια αστείες εκφράσεις, το μωρό ανταποδίδει και γελάει σαν να καταλαβαίνει το αστείο. Η αλήθεια είναι πως δεν το καταλαβαίνει ακριβώς, μια που σε αυτήν την ηλικία δε διαθέτει την ικανότητα του συμβολισμού. Όταν ο μπαμπάς «κάνει το λιοντάρι», δεν καταλαβαίνει ότι αυτό είναι ένα αστείο, ανταποκρίνεται όμως στη χαρά που βλέπει ζωγραφισμένη στο πρόσωπο και τον ήχο της φωνής του. Εφόσον εκείνος γελάει, γελάει κι αυτό. Στην ηλικία των 15 μηνών περίπου, ένα μωράκι είναι σε θέση να κατανοήσει πως, όταν η μαμά «νιαουρίζει», παριστάνει κάτι άλλο από αυτό που είναι, και τότε εμφανίζονται οι πρώτες ενδείξεις του χιούμορ. Στην προσχολική ηλικία, το χιούμορ λειτουργεί κυρίως μιμητικά, μιας  που στην ηλικία αυτήν τα παιδιά αντιγράφουν αυθόρμητα τα μοντέλα συμπεριφοράς που βλέπουν γύρω τους. Αυτά που συνήθως τα νήπια βρίσκουν πραγματικά αστεία είναι όσα δείχνουν παράδοξα, όπως τα.. ψάρια που φοράνε γυαλιά, οι παράξενοι ήχοι, ένα σκυλί που φτερνίζεται. Επίσης, διασκεδάζουν με τον ήχο των λέξεων ή με το να βάζουν στη σειρά λέξεις με ομοιοκαταληξία αλλά χωρίς κανένα λογικό νόημα. Άλλωστε, είναι γνωστό πως κάθε παράβαση των κανόνων γοητεύει τα παιδιά! Τα παιδιά συχνά βρίσκουν αστεία τα πράγματα που οι ενήλικοι θεωρούν πολύ σοβαρά. Για παράδειγμα, όταν ένα καρτούν χτυπάει κάποιο άλλο με ένα μεγάλο τηγάνι στο κεφάλι, το παιδί γελάει, αλλά εμείς κάποιες φορές αναρωτιόμαστε αν κρύβει μέσα του κάποια αιμοβόρα ένστικτα που ακόμη δεν έχουμε ανακαλύψει. Η αλήθεια είναι πως το παιδί απλά προσλαμβάνει το αστείο όπως παρουσιάζεται στην ταινία, όπου κανένας δε φαίνεται να τραυματίζεται σοβαρά. Πηγή: Περιοδικό mommy